Lekker lang schrijfweekend
Het is weer een goed schrijfweekend. Pinksteren dus een extra dag erbij en het is erg nat. Zelfs de katten blijven liever binnen en dat is wel zo prettig voor alle pubervogeltjes die bij ons hun broodnodige extra eten komen halen. Het is een lust voor het oog om naar te kijken en terwijl ik zit te schrijven dwalen mijn ogen regelmatig af naar al dat leven buiten. Zo gezellig!
Veel te veel hobby's
Het weekend is goed besteed; zuurdesembrood bakken (had ik een keer over gelezen en was ermee begonnen maar ook weer gestopt omdat ik altijd overhield, maar door enthousiasme van mijn dochter toch maar weer begonnen), Kombucha maken, parfum en parfumolie maken, deodorant maken, rabarbermoes maken, gezichtsserum maken, wandelen, sporten en ook nog een heel klein beetje in de tuin doen tussen de buien door. En bovenal schrijven, schrijven en schrijven. En oh ja, er moest ook gepoetst worden en huishouden gedaan. Wat raar dat ik altijd tijd tekort kom. Alle hobby's ben ik ooit begonnen, gewoon iets over gelezen, over gehoord, een workshop gevolgd. En dan maar doen, sommige dingen heb ik weer afgeschaft na soms maanden of jaren proberen, andere zijn gebleven omdat het me heel goed bevalt. Het is een beetje hoe ik de dingen doe, zonder een duidelijk vastomlijnd plan. Toch kom ik ergens en doe ik wat ik leuk en belangrijk vindt.
Wie is je doelgroep?
De eerste vraag die Marije mij stelde was: wie is je doelgroep? Echt ik had geen idee. Ik was gewoon een beetje begonnen met schrijven. Zomaar ergens in het wilde weg. Nooit nagedacht over een begin of een eind, voor wie en tot waar. Hoewel het prima is om dit met een heleboel dingen te doen, bleek dat met het schrijven van een boek toch iets anders te liggen. Weten voor wie ik schrijf en de tijdlijn die ik op de eerste dag van de schrijfweek heb gemaakt geven mij houvast en voorkomen dat ik alle kanten op zwabber. Steeds als ik begin te schrijven kijk ik naar mijn tijdlijn, die ik overigens wel steeds verder heb aangepast en uitgebreid. Het is een fijne structuur ook al is het ook geen wet en kan ik er prima mee spelen nu ik hem eenmaal heb gemaakt.
Een geschiedenis met Indonesië
De vraag over de doelgroep vond ik echt lastig om te beantwoorden Ik heb er een week over na lopen denken en met mensen besproken voor ik het helemaal scherp had. De conclusie is dat ik schrijf voor mensen die net als ik een verleden hebben waarin Indonesië tijdens en na de koloniale tijd een rol speelt. Mensen die er hebben gewoond, hun kinderen en kleinkinderen. Mensen die nieuwsgierig zijn naar een verhaal, wat hun ouders of grootouders ook kan zijn overkomen. Hoe zij hebben geleefd en waar zij mee te maken kregen.
Hobby of werk?
Gaat het boek een bestseller worden? Vast niet, maar zoals ik alles doe, ik probeer iets, Marije is enthousiast, geeft advies en feedback. Ik vind het leuk om te doen. Net als alle hobby's zonder een compleet plan wat er verder mee gebeurt. Eerst maar eens me lekker uitleven, inleven in die tijd, een beeld vormen van de gebeurtenissen en hoe dat invloed kan hebben gehad op alle betrokkenen. Misschien denk ik over een jaar wel dat het leuk geprobeerd was en dat het daarmee ophoudt. Misschien ga ik lekker door en komt het zover dat ik het echt kan uitgeven. Dat is het leuke aan mijn manier van omgaan met mijn hobby's. Het kan alle kanten op. De Kombucha heb ik ook nog nooit aan iemand verkocht, wel weggegeven. Parfum, serum en huidolie maak ik voor mijzelf, en als ik er heel tevreden mee ben ga ik het ook als cadeau weggeven. Zo zal het misschien ook gaan met het boek. Mijn smaak is niet iedereen zijn of haar smaak, mijn schrijfstijl past wel of niet bij je. Voorlopig is het hobby en zolang ik er plezier aan beleef ga ik er lekker mee door.
