1-5 Weer thuis

Thuis landen

Vandaag is mijn landingsdag thuis. Na een kort nachtje ben ik alweer vroeg wakker. Maar een kort nachtje is er ook één, dus hup eruit, er is nog veel te doen: Vakantiespullen opruimen die ik gewoon in de kamer had gekwakt, wassen, Kombucha maken want die staat alweer een halve week te lang, bij mijn ouders op bezoek, blog schrijven... En het leukste van alles: ontbijten in de zon op het terras, want ook hier is het nu 26 graden. Wat een cadeau! Hierdoor heb ik het gevoel dat mijn vakantie toch nog even voortduurt. Gelukkig brandt de zon hier iets minder hard dan in Granada, waardoor ik niet binnen 20 minuten een rode huid krijg. Ik kan gewoon lekker even in de zon opwarmen. 

De natuur ontploft

Ik kijk om me heen, hoor de vogeltjes en ben benieuwd wie er allemaal in onze nestkastjes zitten. Ik denk de bonte vliegenvanger te zien in onze tuin en hoor hem ook. In een nestkastje voor ons huis zitten koolmeesjes. Gezellig! Het gras komt bijna tot aan mijn knieën, we hadden gewacht met maaien tot de pinksterbloemen uitgebloeid waren, het lijkt herop dat dat nu zover is, dus we kunnen weer aan de slag. Maar niet alleen het gras, letterlijk alles heeft geprofiteerd van het lekkere weer van de afgelopen week, de boel lijkt de afgelopen week wel ontploft! Het is erg mooi groen geworden en nu is goed te zien wat de winter wel en niet heeft overleefd. 

In het schrijfritme blijven

Maar eerst moet er geschreven worden, want dat heb ik met Marije afgesproken. Doorgaan met schrijven, dan blijf je in je ritme, elke week de stukken opsturen, zodat ook zij in mijn verhaal blijft. Een hele uitdaging in mijn volle leven met een fulltime baan en meerdere hobby's, familie en vrienden. Met alle klusjes die ik voor mijzelf had bedacht vliegt de tijd voorbij, laat ik ook Ben mijn foto's zien die allemaal tips heeft om deze nog mooier te maken en is het al zo weer half 4. Oh jee, snel naar mijn ouders. 

Een schat aan informatie

Na het vertellen van mijn belevenissen heb ik natuurlijk ook weer wat vragen aan mijn moeder. Mijn moeder heeft een ander beeld dan wat ik op internet vond, dus we besluiten eens boven te kijken want daar heeft ze nog oude foto's en papieren. Het is erg leuk om zo tussen die oude spullen te neuzen, waarvan sommige dingen dus al wel zowat 100 jaar oud zijn. Nadat we hier al weer even mee bezig zijn blijkt het alweer half 6 geweest, oei, we zouden over drie kwartier weer op het terras van een restaurant zijn en ik moest ook mijn fiets nog ophalen van het station, en ik wilde ook nog iets leukers aantrekken voor het etentje. Dus hup, fiets halen en naar huis, ik krijg nog wat papieren en een kist met spullen van mijn oudtante mee om eens zelf in te neuzen. Ik heb een schat aan informatie gekregen en kan weer verder met mijn boek, maar moet ook weer even teruglezen omdat ik een paar dingen verkeerd heb verondersteld en dus weer moet bijwerken. De antwoorden leveren ook weer vragen op. De komende tijd zal ik die aan mijn moeder moeten stellen. Morgen het kistje eens doornemen en kijken of daar nog wat antwoorden in te vinden zijn. Ik hoop op informatie over mijn oudtante, ik wil zo graag meer over haar weten!