Het kistje
Nadat we bij mijn ouders waren geweest en ik het metalen kistje mee heb gekregen ben ik dat vrijdag uitgebreid gaan bestuderen. Ik hoopte op wat meer informatie over mijn oud-tante. Zolang als ik haar ken is zij alleen geweest. Ik weet wel flarden van haar geschiedenis maar niet precies hoe of wat. Ik hoopte dat er informatie zou zijn over waar zij haar opleiding heeft gevolgd, wanneer zij afgestudeerd is, wanneer zij in het ziekenhuis in Velp en in Haarlem werkte, wanneer zij getrouwd was en dat soort praktische dingen.
Papieren van bijna 100 jaar oud
Het kistje bleek echter veel ouder dan gedacht. Want ik vond wel wat informatie over mijn oud-tante, maar niet wat ik zocht. Er was vooral veel te vinden over mijn overgrootmoeder. Ik vond er notariele aktes, inboedelverzekeringen, erfenissen en geldzaken zoals bankboekjes en inkomsten en uitgaven. Heel interessante informatie, waarbij sommige dingen mij ook deden afvragen hoe het nu precies zat. Zoals een inboedelverzekering die in 1943 naar een ander adres is gegaan, en een overdracht van de hypotheek pas 6 jaar later. Je vraagt je dan af wat er in de tussentijd met het huis is gebeurd. Waarschijnlijk om kosten te besparen eruit gegaan, maar de hypotheek moest in die tussentijd wel gewoon worden afgedragen. het was oorlog, stookkosten besparen? Woonden er nog mensen in het huis, zoals mijn oud-oom? Maar ze had haar hele inboedel meegenomen. Het is allemaal niet meer te achterhalen, degenen die antwoord kunnen geven zijn overleden. Dan maar weer speuren op internet, want het zijn wel mooie aanknopingspunten.
Een mix van feiten en verbeelding
Helaas kwam ik niet tot antwoorden op mijn vragen. En dus besloot ik dan hiervoor mijn fantasie in te zetten. Mijn hele boek gaat een beetje zo: Ik probeer te achterhalen hoe het was, door gesprekken te voeren, informatie te achterhalen. Wanneer ik er echt niet achter kan komen vind ik dat ik een logisch verhaal mag verzinnen. Maar door deze methode aan te houden kost het me wel veel tijd voordat ik een bladzijde geschreven heb. Dat geeft niet, er zit geen deadline aan mijn boek.
Tijdgebrek
Het schoot dus vrijdag allemaal niet zo op. Bovendien had ik mijn feedback van Marije nog te verwerken. En de nieuwe informatie die ik van mijn moeder kreeg. Dit zorgde ervoor dat ik alle hoofdstukken weer moest nalopen om de veranderingen overal door te voeren. Het weekend gingen we ook nog samen weg, wandelen en familiebezoek. Mijn laptop ging natuurlijk mee, en het lukte zelfs nog een aantal uren aan het boek te werken! Maar pas maandag was het echt zover dat ik dit ook kon opsturen. Dankzij de extra vrije dag.
Ik mis het toegewijd schrijven nu al
Maar daarna begon de werkweek weer, en deze was meteen goed vol! Mijn voornemen om elke avond even tijd te besteden aan mijn boek kwam totaal niet uit. Er was een kind jarig, een collega nam afscheid, er moest gesport worden en de tuin was ontploft. Vorige week al maar nu nog meer omdat ik er niets aan had gedaan. Bovendien moest er nodig Kombucha worden gemaakt want die stond een beetje te zuur te worden, er moest een zuurdesembrood worden gebakken en natuurlijk ook wat aandacht besteed aan de mensen om mij heen. Gelukkig kun je sommige dingen tegelijkertijd doen. Toch miste ik het schrijven enorm. Zondag kon ik eindelijk weer een halve dag besteden aan mijn boek. Maar ja, wat gebeurt er dan? Ik moest er weer helemaal in komen. Feedback van Marije verwerken, stukjes teruglezen, een logisch vervolg verzinnen. Wat ik in de schrijfweek voortdurend deed, zelfs als ik weer eens door de straten van Granada dwaalde, moet ik nu elke keer weer opnieuw oppakken. Ik hoop dat het me binnenkort gaat lukken om toch ook op een doordeweekse avond door te gaan met schrijven of desnoods alles door te lezen en de feedback te verwerken. Het was zo heerlijk om me in de schrijfweek hier helemaal in onder te dompelen. Ik mis dat nu echt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten