Alweer mijn derde echte schrijfdag hier in Granada!
ik weet nu waar ik mijn dagelijkse boodschappen haal en hoe de stad ongeveer is. Dat gaat best snel waardoor ik mij al meer zelfverzekerd en op mijn gemak voel. Het blijft wel raar om alles in mijn eentje te doen maar doordat ik alles wat beter leer kennen gaat het snel makkelijker. Het taalprobleem vind ik het lastigste, maar de meeste mensen spreken wel enkele woorden Engels en dan lukt het allemaal wel.
Het schrijfproces
Ook vandaag gebruik ik de ochtend om te schrijven. Dit gaat lekker. De middag is meer om de stad te verkennen. Vandaag had ik om 13.00 met Marije afgesproken op het terras. Het lukt mij weer om ernaartoe te verdwalen, onderweg zie ik steeds dingen die ik interessant en mooi vind en loop daar even op af. En dan weet ik niet meer waar ik ook alweer vandaan was gekomen en loop prompt verkeerd. Maar het lukt, ik vind de juiste plek waar we hebben uren op het terras zitten. Heerlijke tapas gegeten, uitgebreid gepraat en elkaar beter leren kennen. Natuurlijk ook gesproken over mijn boek. Maar wat zo fijn is, is dat Marije zo positief is en eerder verwonderd over hoe dat werkt in mijn hoofd en hoe ik tot de inhoud kom die ik beschrijf. Tja, eigenlijk weet ik dat ook allemaal niet. Ik duik erin en mijn fantasie slaat op hol. Soms moet ik even iets opzoeken, vaak verzand ik dan ergens in maar helpt het me wel om zelf verder te denken en met oplossingen te komen.
De Joodse wijk
Nadat we zere billen hebben gekregen van het lange zitten onder een parasol besluiten we nog een wandeling te maken door de Joodse wijk die daar is. In tegenstelling tot de Arabische wijk is hier alles ruim opgezet, er is meer lucht en licht en de omgeving is luxer. Veel van de muren zijn bedekt met muurschilderingen die een mooie sfeer weergeven. Op de achtergrond de berg met besneeuwde top. Indrukwekkend hoe dichtbij deze lijkt vanaf hier. We wandelen tussen de winkels en de huizen en ineens komen we weer in een groen park, richting de stad. Het staat er vol met sinaasappelbomen met de sinaasappels er nog in, die volgens Marije allang geoogst hadden moeten worden, want nu vallen ze er uitgedroogd uit. Wat ook opvalt is de heerlijke geur die er hangt. Veel struiken staan in bloei, maar deze heerlijke geur lijkt af te komen van de bloesem van de sinaasappelbomen.
De tijd kwijt
We nemen afscheid in de stad, en hoewel het dan al tegen 18.00 is zit ik nog steeds vol van de heerlijke lunch. Bij het appartement neem ik nog even de tijd om mijn laatste schrijfstukjes door te nemen. Even bellen met thuis en dan toch nog maar even een eindje lopen omdat ik totaal nog geen trek heb. Mijn gevoel van tijd is helemaal verdwenen. Ook vergeet ik steeds welke dag het ook alweer is. Bij terugkomst loop ik langs een restaurantje in 'mijn' straat, waar ik al eerder naar heb gekeken. Ze verkopen er Kombucha, wat ik thuis zelf maak en waar ik dol op ben. Met als doel hier nog even neer te ploffen koop ik een flesje voor vier euro! en wil dat daar opdrinken, maar ze blijken over 5 minuten al te sluiten. Met flesje en al dan maar naar het appartement. Het smaakt weer heerlijk, en even anders dan water en thee. De rest van de avond gebruik ik om een klein hapje te eten en te relaxen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten